Yağmura gebe bulutlar gibi,
dolu dolu gözlerin çocuk.
Fırtınalar kopuyor besbelli yüreğinde,
besbelli acıyor içinde bir yerler,
işte
aşk böyledir çocuk.
Daha öğrenmemişken kendi adını,
kimim ben diye soramamışken kendine,
bir bakarsın şiirler yazıyorsundur.
İçinde kayboluyorsundur kelimelerin.
Ve dünya, yüreğinden de dar geliyordur.
İşte
aşk öyledir çocuk
Aşık oldun mu boş vereceksin.
Nasıl olsa, seni sana komaz,
Durmaz gözlerinde durduğu gibi hayali.
Ürkek bir serçe misali,
alır götürür bir yerlere dönemezsin.
İşte
aşk özletir çocuk
Mecburiyetlerin tasması gibi,
boynun emrine kıldan ince,
ve sevince bir kere,
gayri tövbe tutmaz yüreğin.
Gönül yorgunu bir hasta gibi,
müptelası olursun.
İşte
aşk inletir çocuk
Sevince vız gelir ölüm türküsü.
Oturur gırtlağına bir şey konuşamazsın.
Utanma belasına değil,
istesen de ağlayamazsın.
Kahroluş mahşere dek uzasa bile,
işte
aşk bekletir çocuk
Abdullah Ecevit
Kategoriler
