Kahramanı mum kokan
bir masalın içinde savaşıyorum .
Yalnızlıkların denklemi ürpertmiş yüreğimi
Parmaklarımın arası ter kokuyor
Sancıdıkça pus damlıyor,yangın yerinde .
Kısır kaldığım döngülerde yol arıyorum
Elimi uzatıyorum
Solum uçurum boşluğu
İklimsiz soğuklara dokunuyorum.
Sönmek üzere içimdeki ateşin
Son demindeyim zulmetin
Düşmüşüm yangınlarına
Sarılmışım sıcaklığına
infilak etmemeli A ş k
Korkutma beni. !
Parça tesirli sözlerim, başını eğmemeli
Gönlümde sevdama dair fırtınalar koparken
Nefesimle titremen neyin nesi ?
Dar ağacına asmalıyız yalnızlığı
yanıbaşımda olmalısın , m u m gibi.
Düşürme kalemime,
Sinmesin mum kokusu
Bulaştırma parmaklarıma , tükenmişliğini .
Varken,
avucumda sana dair dualar ;
yerine koyma yakan acıları .
Öyle bir kibritti ki çaktığın
Eriyip bitemeyiz .
Aşk-ı Kıyamet
.
.
Kategoriler
