Biten bir sevdanın külleridir
Avuçlarımda ıslanan.
Dalgalı saçlarında kalmış
Hayat rüzgârım.
Gül kadehli ellerini tutamam
Uzanırım ama nafile
Düştür uyanırım.
Kanar dudağımda emanet gülüşüm
Damarımda asileşir kanım
Seni özlerken ölümdür bana sunulan hayat
Ruhuma vurulur kelepçe
Bu yürek bu tende kaldığı sürece
Sancı sancı kuşanır eylülleri isyanlar
Suda sabun terler
Denizde üşür dalgalar
Yağmurun gözleri ıslanır
Boşalır sanki üstüme
Yüreğimin med cezirlerinde
Ayın ışığıdır gözlerin.
Yansır gönlümün coğrafyasına
Hasretin asırlık tarihinden
Bir sayfa daha düşer
Bir kuşe kâğıda yazılmış nottur gidişin
Karekökü ayrılıktır sevdanın
Aritmetik ortalaması çileye eşittir.
Çarpılır yalnızlıktan arta kalan hüzünle
Gökyüzünü boyarım gözlerinin rengine
Bu
aşkın karnesi sınıfta kalır
Ben üşürüm sessizce
Buz tutmuş aynalarda
Donar eşgalim bir yetimin mahzun yüzünde
Hüseyin Özbay
Kategoriler
