KENDİMLEYİM
Karanlık bir kumsaldayım bu gece,
Yalnızım,
Sırtım dayalı bir melengiç ağacına,
Denize bakıyor, dalgın gözlerim.
Gökyüzün de bir dolunay,
Mavi safirler gibi yakamozlar,
Uzaklardan, ışıkları görünen köyden,
Tanımsız sesler geliyor,
Korkmuyorum,
Ne korkaktım aslında,
Bu gece yalnızlık korkutmuyor nedense,
Gecenin bilinmezleri de,
Eskiye göre daha güçlüyüm,
Aşk beni güçlü kıldı,
İlerde tahta bir iskeleye takılıyor gözlerim,
Ay ışığında uzanıyor, tanımsız bir cennete,
Üstünde kırmızılı bir kadın var sanki,
Burada unutulmuş gölgesi ya da, kim bilir,
Sarı saçları rüzgarda uçuşuyor neşeyle,
Mutlu, ürkek ve âşık,
Gülümsüyorum,
Ne yazık ki farkında değil henüz,
Acı gerçeğin,
İnsanı en çok en sevdiklerinin incittiğinin,
Gözüm kadına takılı bakıyorum,
Güzel kadın Allah için,
Aşk kadar gizlenemeyen bir şey yoktur
Diye düşündürtüyor, gülümseyen teni,
Hayat nedir ki aslında,
Kırmızılı kadın mesela,
Kaç, yaşadı ki toplam da,
Yedi gün..
Az denemez tabi ki;
Kısmetsiz hiç değil,
Etrafta bu kadar sevgisiz insan yaşarken,
Aşkı tanımak bile, onu şanslı yaptı,
Bugün yeni bir şey keşfettim,
Serde düşünüp felsefe yapmak var ya;
Aşk herkesin rüyası filan değil,
Aşkı, yaşamın kalbine koyan
Çok az insan var gerçekte,
Aşk, onlar için bir yük olur ancak,
Sevemeyecek kadar bencil, büyük çoğunluk
Ne
aşkın acısına
Ne
aşkın ağırlığına,
Ne de gözyaşına tahammül edebilirler çünkü
Sadece kendi güdüleri için,
Yaşayan bir güruh bu,
Yeme, içme, uyuma ve gezme,
Onlar için
aşk,
Karın gurultusu kadar gereksiz,
En büyük
aşk, bir tabak yemekten değersiz,
Olsa olsa, üremenin önsözü olur,
O da, belli bir süre için,
Bunlar kural koyanlardır,
O yüzdendir ki,
Dünyanın kitabında,
aşk yazmaz,
O yüzden, açlığa, acıya uykusuzluğa
Aşk için katlanan,
Nazarlarında akıllı sayılmaz,
Dalgalar ayağıma kadar geliyor,
Sular çırpındıkça halime,
Ağlama der gibi neşeli ötüyor
Ağustos böcekleri bile,
Bazen bir çok insanın kara kedim,
Kadar bile duyarlı olmadığını düşünüyorum,
Midelerine ve çıkarlarına endeksli
Bir kalabalığın içinde ,
Sevgisizlikten ölüyorum,
Ve bir hayal daha beliriyor uzakta,
Kırmızılı kadının yanında, beyazlı bir adam,
Çok mutlular,
Kıskanmak değil belki ama,
Gıpta ile bakıyorum,
Nasıl da titriyor göz bebekleri mutlulukla,
Hayat mutlu olunan anlardan ibaret,
Söylense bu kadına inanır mı o an,
Sesinin bile istenmeyeceği
Bir zaman gelecek, çok yakında,
Hayır;
Ama yaşayarak öğrenecek,
Sarsılacak belli,
Depremleri
aşkı nispetin de olacak, şiddetli,
Hayat devam edecek ama
Düşmeyecek, yıkılmayacak
Yavaşça kalkıyorum ağacın dibinden,
Sabah denize giren bir çocuğun
Kahkahası takılıyor elime,
Şurada ise romatizmalı bir ninenin,
Gençlik özlemlerinden bir parça kalmış,
Hemen ilerde genç bir kızın,
Gelecek hayali, gülümsemekte,
İç içe hayatlar, umutlar,
Karmakarışık bir hayat kokteyli gibi
Alkolsüz, ama sarhoş etmekte,
Gecenin ve ay ışığının etkisinde
Deniz suyu büyülü bir iksir gibi parlıyor,
Ölümün varlığı yaşamı çok değerli kılıyor,
Ya da tersi;
Neye göre mi?
Öyle ya tanım göreceli…
Ölçüyü
aşk koyuyor,
Aşk; hayatın karat ölçüsü,
Varsa değer her şeye,
Yoksa,
YORUMSUZ..
……………
2.8.2013
Kayıp bir kent
…………………
Kategoriler
