Bazen düşünüyorum;
Şu
aşk denilen üç kelimeyi bir kalemde,
kirli peçete gibi yüreğimden silebilsem,
ama olmuyor, kalıyor işte kalıntısı.
Denersin bir daha denersin olmaz tekrar kalır kalıntısı.
Ey
aşk adın güzel,
ama yüreği yakman engin dağlar kadar acımasız.
Ne istiyorsun şu cansız bedenden...
Ey
aşk, uğraşma benimle,
git başımdan zaten kederlerim çok.
Kandırdığın yetmedi mi
aşk?
Doymadın mı canımı acıtmaya ?
öldürmek mi istiyorsun beni?
Al senin olsun bu cansız bedenim,
aşk al senin olsunn...
Sen karşıma çıkınca neden boğazım düğümlenir,
konuşmaz olurum?
Neden suskunluk kaplar heryeri?
Neden seni karşımda görünce heryerimi sızı kaplar?
Neden seni karşımda görünce kalbim durur,
nefesim kesilir?
Neden ey
aşkk neden konuşsana...
Adını anmasamda lal olmuş dilimde,
Seni ne kadar silmek istesemde,
nefreti dinmeyen yüreğimden,
silemedim işte kalıntın kalıyor içimde ...
Emrullah/SLO.
30.11.2012
Kategoriler
