gölgesi düşmüse kedrin
aşka
gümüşü vurmaz artık ayın yeryüzüne
zifiri karanlıktır yürekler
ve yıldızlar kaybetmiştir şavkını
gölgesinde kedrin
hayatın ayrılma halidir
aşk kopylarcasınıa ismin hallerini
edebi bir yanılmadır artık şiir
ve şair sukunluğunu ekler mısralarına
mutsuzluğun seyirmesi oluyor gözyaşları
aşk kaybolunca gölgesinde kendisinin
ki o da bilmezdi kim olduğunu
ve gölglerde neden kaybolduğunu,
hüzünlü bir nağme olurken
aşkın sesi
hüzünbaz bir şarkı sözü oluyordu şiir
şair susuşunu eklerken mısralarına
seb i yelda misali tüm geceler,
uzun karanlıklar sunuyordu
aşkın hallerine
keder kuruyordu pususunu
aşka
ve
aşk kendi gölgesinde bir mülteciydi artık
edebi bir aldanıştı artık şiir
ve şair susuşunu arıyordu
dilsiz mısralarında..
Kategoriler
