aşktır
aşkın dili sözsüz, milletsiz, ırksız
hangi dildedir bakış
hangi dilde sevişmek
hangi dilde gülümseriz birbirimize
hangi dilde özleriz
ağlarız
dilini okudum gözlerinden
aşkın
gökyüzünden inmedi
ayakları yerdeydi
seni seviyorum dedi, bakışlarındaki heceler
yüreğimde binlerce at kişnedi
soluk soluğa
çıkabilirim dedi, seninle everesti
bütün sözler sustu
bir yaprak kımıldadı usul sesinde
bir kelebek ala boyanıp uçtu
bir meltem esti senden bana doğru
içinin müziği nota nota duyuldu
candamarımda
sevgi konuştu
seviştik
çadır oldu ağaçlar
tenimiz insandı
düşünmedik çerkez mi lâz mı?
hangi ırkla öpüşüyoruz
terliyoruz hangi milletle
üşüyoruz hangi tebayla
görünce gülümsedik birbirimize
duymadan dilimizi
bilmeden kimliklerimizi
senin kara gözlerinle
benim açık renk gözlerim birleşti
bir ağacın altında
çekildi fotoğrafımız
sen suya hasrettin, ben suyu seven kalbine
ayrılmamız bu nedenle olmadı
daha büyümemişti çocukluğumuz
anlamadı
sınır tanımazlığımızı
bekleyen askerlerimiz yoktu
ne de kalbe hüküm geçiren
aşktır
aşkın dili
sözsüz
milletsiz!
16. 12. 2013 / Nazik Gülünay
Kategoriler
