Aslında
aşk iki kişilik derler
Aşkın bedelini bir kişi öder.
Koşan çok yorgundur koşturan mutlu
Yorulsa da koşan yine umutlu.
Her gün daha hızlı peşinden koşar
Bir güleryüz görse coştukça coşar.
İçindeki bahar yeşerir birden
Kıpkırmızı güller açar her yerden.
Sanki kış mevsimi bahara döner
Kalbi ışıl ışıl yanan bir fener.
Kimseleri görmez duymaz kimseyi
Yalnız sevdiği var odur herşeyi.
İçi kıpır kıpır yaşar heyecan
Derken rüya biter uyanır bir an.
Sevgili gitmiştir umut sönmüştür
Mutsuz günler şimdi geri dönmüştür.
Vefasız sevgili çeker de gider
Aşkın bedelini bu kişi öder.
Lanet eder
aşka kızar derinden
Aşk onu yıkmıştır kalkmaz yerinden.
Mehmet Ali Çıbıklı