Gitmiyor gözlerimin önünden varlığın
Çıkmıyor aklımdan sebepsiz ayrılığın
Yaşıyor içimde o tatlı hatıraların
Kangrene dönüştü sarılmaz yaralarım
Hasreti ben sensizlikte öğrendim
Yaşıyor iken ölüp ölüp dirildim
Geceler boyu uykularımda irkildim
Kabus dolu rüyalrımla sana geldim
Zamansız bir fırtına bize vurdu
Hiç istemeden ayrı yerlere savurdu
Ölümsüz
aşkımızın sonu bu muydu
Geçmiyor zaman saatler durdu
Yaşadığımız dünya sevenlerle doldu
Benim naçar yüzüm dertlerle soldu
Yalnızlığın acısına yürek dayanmaz oldu
Büyük dediğimiz
aşkımıza şimdi ne oldu
14/02/2013. ORHANGAZİ / BURSA
Kendi resmim 1969 yılında ayrılık üzerine yazdığım anılarımda yer aldı.