Sen tutkumun adı
Yaşanmayan
aşkımın celladı
Sayamadım kaç kez öldürdün
İstemedin duymayı kalbimin atışını
Söndürdün yüreğimdeki aydınlığı
Karanlığa gömdün ya sevda taşıyan kalbimi
Yüreğim öyle bir yandı ki
aşkından ne yandı
Aklımda ne mutsuzluk, nede ölüm korkusu
Aklım başımdan firari
Duygularımsa çoktan coşmuş
Aşkıma engel demir set olsaydı
Yıkıp geçerdim birer birer
Eğer beni görmezden gelmeseydin
Şimdi yokluğunda her gün biraz daha yıkılırken
Çok geç olsa da anlıyorum
Senden bana yar olmaz
Bil ki yaralı gönlüm yalan sevdana susup
Kalbimde
aşkının ateşi sönerken
İçimde nefretini büyütüp
Seni mutsuz gördüğüm gün
Yüreğimde bayram var
Ünal TÜRKOĞLU