Milyonlarca şair yazdı
aşkı,
Anlattı hiç durmadı.
Kalemler yoruldu, bitap düştü,
Tıkandı kulaklar, duymadı.
Ne mürekkebin ıslaklığını gördü aşık,
Ne kalemin terini.
Umursamazdı tavırları,
Egoistçe aldı yerini.
Adı konmadı
aşkın,
Aşık hep istedi.
Lastik misali uzadı,
İstekleri bitmedi.
Ziyan olmasın kağıtlar,
Kurusun mürekkep,
Kırılsın kalem,
Aşk da olmasın.
Bu kelimeyi kimse duymasın.
Aşk bu, öğretir sevgiden b
aşka ihaneti,
Gezdirir aşığı, verir sefaleti,
Yazmadı artık şair,
aşka veto koydu,
Bunca yıl
aşkı, anlattık ta ne oldu?
Şairin suçu ne,
Aşk üzerine yazar durdu.
Artık yazmayı bıraktı,
Aşk unutmakla son buldu.
Kategoriler
