İlk zamanlar
Göğün göğsünde nur yağardı hislerime
Aldırmazdım hiç
Değiş tokuş içinde alın yazısı kadere
Elzemdi varlığın elvan elvan açan gülüşlere
Şimdi ise emsaldir hüzün perçemi sönük cehreme
Sensiz geçen her saniyem ziyan olu verdi
Serimi sardı kuru bir avuntu
Zamansız gelendi çulsuz oturdu
Berat eti bencil umusuzluğunun vurgununda
Bilahare dolu
aşk testisi fazlasını almaz
Yosun bağlamış hata çeşmesinden
Her şey biat etimde sensizliğe edemedim
Oysa ne kadar çalaktı yüreğim
Kurdu gecelerde derme çatma hayalini
Delik deşik sinemde
Densiz olan anıları
Bir yol gel al benden geri
Al ne olursun
Söz verdim kendime
Artık devşirmiyeciğim acılarını
Dilbazlığımı elgin yüreğine bırakmıyacam
Empoze sarhoşluğunu unutup
Batık kalbinden atıyorum kendimi bilinmeze
Duyarsın belki
aşkından öldüğümü
Duyarsın
Kim bilir?
avenedir gözler yüreğe yol çizerken...............
Kategoriler
