hayatın içinde bir acaip,
hayatın içinde
bir yalnız adamım.
bilsen
ne çok muhtacım
arkadaşlığına.
ne olur gel
bir son ver
bu,
bitmeyen katran karası
yalnızlığıma.
gelmemekte kararlısın demek ki;
ben, türkçe konuşuyorum oysa.
yüreğin ufak
ya da duygun yok
ey insanoğlu insan!
insan yüreğin, toz duman!
daha ne diyeyim sana.
duygularımı sele vermiştim.
dağların doruğundan,
vadilerin obruğundan
yalnız senin için
süzülüp gelmiştim.
her nedense varmadın farkıma.
içten bile değildi oysa
konu olman
aşklarıma.
demek ki dokunamadım
duygularına.
tercüman olamadım
sevdalarına.
ayrı gayrı yürüyeceğiz
demek ki yarına.
taş olsa dile gelirdi,
çoktan.
öyküne öyküne delirirdi.
insan.
uçan kuştan
selam geldi.
cansız taştan
kelam geldi
sende tık yok.
ben, seni çağıran ses!
ben, sevda selinde bir nefes;
duyguseliozan!
oysa ki koşulsuz kuralsız olmalıydı
gelmeler.
oysa ki menfaatsiz, çıkarsız olmalıydı
sevmeler.
sen bu erdeme sahip değilsen
neye yarar dil dökmeler,
yalvarmalar,
dizlerini dövmeler.
hayat devam ediyor ,
iyi seyirler
duyguseliozan