Aldığım her nefeste içime çektim seni,
Ellerinin gerisinde kalışımı unutmadım,
Bir paravanın ardında bırakılırcasına,
Sökülen her ciğer parçamda sen vardın,
Ben kan sererken ve gülümserken ölüme,
Sen ağustosta duvakların beyaz düşlerindeydin.
Gittin, acılarının üstüne ballar sürerek,
Şimdi seni mutluluk verecek bir haber vereceğim,
Hz. Musa’nın Komşusu kasap gibi yaşıyorum.
Hadi gül, eğlen, mutlu ol, Yaşasın diye haykır,
Artık şifa bile aramıyorum.
Her şeyi unuttum.
Bir sen kaldın aklımda,
Bir de bana hediye ettiğin tarih,
Kimsesizliğim yine duruyor,
Kitabın çıkışına bile sevinemedim.
Sen sınavlarda değilsin ya,
Mutlusun, belki de sarılıyorsun Mehlika’ya,
Ben uykusuz gecelerde ağlıyorum.
Demedim mi ben sana tüm sınavlardan yüz al diye,
Kırk sekiz almışsın, ona üzülüyorum.
Hayırlısı olsun.
Bakican abi bir kitap çıkardı,
Ellerim sen kokuyor diye sevgili diye,
Tüyapta imza günü vardı, evladıyla gitti,
Gelir gelmez yerde felçti tüm duyguları,
Gözlerine ağlamaklı bakan annesi gibi,
Sordum
aşk nedir abi?
Gözyaşlarıyla dilemektir yaratandan sevgiliyi,
Dedi
aşk sizin köyde nereye düşer ki?
Ağustos sıcağında zehiriyle içerken ihaneti,
Aşk yine de affetmektir o haini,
Aşk ne mi?
Seni öldüren sevgilinin iyiliğini dilemek,
Yine de onu sevmek dedi.
Aylin ablam öldü,
Gelinlik düşleri toprak oldu,
Daha yirmi yedisindeydi.
Bir çocuğu olacaktı, sevecekti şiiri,
En güzel şiiri kendisine yazacaktı,
Sevdiği adam sarıldıkça sarılacaktı,
Bizi kahvaltıya çağıracaktı,
Karşıyaka’da mısır yediğimiz kızla,
Zaman unutmak devriydi,
İhanetin bini bir paraydı ahir zamanda,
Sevmek en inançlısına göre yalandı,
Aşk her yerde olsa da,
Şaziyelerin şehrine küsüp uğramadı.
Geçen bir kız düştü terastan,
Hamileymiş varmış iki canı,
İpsizin biri kirletmiş beyaz düşlerini,
Ne insanlar vardı,
Bir can ölürken söylüyordu,
Kendisine ihanet eden kadının adını,
Affetmesini diliyordu son nefesinde,
Kimileri işlediği düşlerini kirletiyordu.
Gelinlik kızın ak gergefinde.
Hayattı bu neyse,
Geçen bir adam ağlıyordu,
Avuçlarının arasında bir avuç kız,
İclalmiş adı, doğamamış dünyaya,
Açamamış gözlerini bir türlü sevdaya,
Annesini görememiş babasını tanımamış,
Birileri ağlarken annesine,
Birilerine evladını ağlamak kalmış,
Sancıları emanet sevdiklerine,
İsmi kalmış acımasız dünyanın içinde,
Geçen Can abimin mezarında gördüm,
“Ben seni affettim sevdiğim, Allah’ı bilmem,
İşine karışmadım hiç, sakın karışma sen”
Okudum ve çekip sevgimi en derinliklerden,
Canımı en çok acıtan birini,
Affettim.
Beni öldürenleri affettiğim gibi,
Yükü kalmadı yüreğimde,
Mutlu olsun herkes,
Birileri mutlu olur elbet benim yerime,
Bu dünya sefa dünyası yeri değilmiş,
Aslolan yaratandan gelen zehiri,
Yüzünü ekşitmeden içmekmiş.
BAKİ EVKARALI
NOT: 14 ŞUBATTA DAZKIRI BELEDİYESİ'NİN DÜZENLEDİĞİ ŞİİR DİNLETİSİNDE SAHNE ALACAKTIR.
ŞİİRİ SEVEN HERKES DAVETLİDİR.
Yazarın Notu:
Ey Rabbim
Ben verdiğininde vermediğinin de sınav olduğu bu dünyada, beni en çok üzeni ben en çok severek ve kulun olarak affettim, duy beni. Mutlu olsun yeter insanlar.Hep Mutlu kal dedim yürekten, sende kullarını affet sonra, yardım et! sen herşeye kadirsin.
- BAKİCAN-
Kategoriler
