Ben kıyısından sordum
aşkı, sen okyanusu verdin
Hiçbir denizin rengine bulanmadım oysa
Şimdi okyanus rengi saçlarım
Kum kum öpüyorum dudaklarını
Köpük köpük kabarıyorum teninde
Deniz yıldızlarını bıraktığın avuçlarımda
Koca bir volkan a ş k
Kıyılar kayıp
İskeleler yıkık
Aşkın sen yanı mı, senin
aşk yanın mı en güzel
Aynı yüzüyle bakar ay yeryüzüne, aynı yüzü görmez insan aynada
Bundandır geceler aynı, rüyalar b
aşka
Bir büyü olsa çıplak uyansa insanlar
Anadan dogma saf...
Oysa ışığa ağlar tüm bebekler
gün gelir ışığa yürüyene ağlar insanoğlu
Ay yanar, dünya döner
hayat soğuk mu soğuk
bir damla turuncu yağmur kalsın kirpiğinde
Baktığın her yüz güneşi yüzünde görsün
sıcağı gülüşünden alsın
Nefesinden uzak soluklamam hiçbir mevsimi
Sana doğuyorum tekrar tekrar bakir gelinciklerde
Sözlerim, inmemiş yağmur serinliği
Beni bana sunarken ne kadar da
aşksın
Sensizlik, yanmış bir ormanın soluksuzluğu...
Her gün yeni bir insan buluyorum kendimde.
Aşkın gerçeğine sarılmamış kadınlar düşlüyorum
sonra senin gözlerinden bana bakıyorum
Devrilmiş ağaç...
...
Kategoriler
