Sustuğun her satırda seni yeniden dinliyorum ben,
Her sessizliğinde benim öfkemin çığlıkları...
Ne zamana kadar,neyin uğruna bilmesem de
Zaman ilaçtır zannına yenilsem de
İçimde sessizliğinle hükmeden bitişler...
Zamanın başarısızlık diplomaları...
Artık ne zaman var,ne mekan
Zamana dair tek şey pişmanlık
Mekana ait tek şey sığınmışlık
Yalnızca hıfz olduğumuz yerlerde
Sınırsız mutsuzluklar ve kaygısızlık
Ve korkmak.....
Yarınların nefesleri adına
Nefesler bilinmez hıçkırıklardır,
Nefesler kahkahalardır
O da bilinmez
Şimdisiyle gerisi
İlerisi,
Nasılsa,güler ağlar
Bir nefes değil mi hepsi?
BOŞVER.....
Öyle şımarık çocuklar gibi;
Eteğinden çekiştirilmiş kızgın annelere inat
Korku da benim
Umutta benim
Hadi yetiş!
Yakalayabilirsen....
Aşk olsun…