Siyah bir anı saçması saplanır şakaklarıma,
Gözlerim kapandığında yada Eylül ortasında.
İhtimaller meşgul eder beynimi.
Ben arzın üstünde arşa yakın,
O benden habersiz
Pişmanlıklarım nedendir bilinmez,
Elinde eski püskü bavulu.
İçinde mavi mozaiklerden kaplı resmin.
Yatıya kalır bende hepsi.
Durgunum ben dört sene civarıdır.
Hislerimin kulakları sağır olalı,
Yaslandığım duvar pas tuttu.
Düşündükçe anladım sen de yoktun.
Yorgun gözlerimde beklettiğim yaş değil,
sanırım
aşktı.
EMRE YILMAZ-21.06.2007
Kategoriler
