Aşk Şiirleri

Bir bakışla bir gülüşle başladı aşk
Uzaktan uzağa seyrederdim okula geliş gidişlerini
Görünce iç geçirirdim derinden derine seni
Cesaretim yoktu konuşmaya
Dokunamazdım ellerine
İlk fırsatta atardım kendimi sahile
Kocaman kayalara çarpan
Dalgaların sesini dinlemeye
Yüreğimin çırpınışlarını
Duymak istemezdim.

Küçük sınıfımızda herkes dersle ilgiliyken
Benim aklım da yüreğim de seninle meşguldü
Sanki bir volkan kaynardı içimde
Korkardım tüten dumanları
Görecekler,hissedecekler diye
Yüreğimde büyüttüğüm aşkı
Gizliden gizliye hep kendi içimde
Yapayalnız yaşadım.

İstemedim fark etmelerini
Aşkın büyüsünü bozardı bilinmesi
Nasıl da mutlu olurdum
Renkli kalemlerimi istediğinde
Çıkarıp verirdim hemen
Babam getirirdi Almanya'dan
Rengarenk boyasıyla mucizeler yaratırdı
Yazılır çizilirdi renk renk duygular.

Zaten sınıfta benden başkasında
Bulunmazdı renkli kalemler
Bir bakışla bir iç geçirişle
Başlayan sevdamız
Allı morlu çiçeklere dönüştü
Renkli kalemlerle serpildi
Büyüdü yüreklerimizde
Bozkırda yalnız başına
Büyüyen kır çiçeği gibi
Suskun ve sessiz.

Ortaokul yılları bitti ayrılık yılları çaldı kapımızı
Hayat beni Ankara'ya onu Kastamonu'ya savurdu
Çok başarılıydım çok da çalışıyordum
En iyisi en çalışkanı olmak için polis koleji'nin
Mavi gözlü dünyalar güzeli annem
Gurur duyuyordu oğluyla
Dayanamaz olmuştu annem ayrılığa
Bir bana ağlardı bir de çocuklarının
Geleceği için elinde sefer tası
Başında şapkası Almanya'da çalışan
Özlemlerimizle yanıp tutuşan
Canım babam'a ağlardı.

Saklardı duygularını görmeyelim diye
Ya geceleri ya da sabah karanlığında ağlardı
Sessizce duymayalım diye
Hıçkırıklarını duyardım
İnleyişlerine dayanamazdım annemin
Ben de sessizce yatağımda yorganı başıma geçirir
Onun gibi yapar ağlardım ağlardım.

Polis koleji yılları gurbete alışmanın
Anasız babasız yaşamanın
Köyden şehre yabancılığın
Yedi kardeşten uzakta olmanın
Sevgiliden ayrı kalmanın
Yılları oldu benim için.

Bulduğum fırsatları değerlendirdim hep
Atladığım gibi ilk otobüse
Ilgaz dağlarında buldum kendimi

Yemyeşil ormanların içinden
Mutluluk cennetine gidercesine
Yüreğimin sesini dinliyor
Git dediği yere ona gidiyordum
Kastamonu sevdiğimin yurduydu
Mektuplar yeterli kalmadığında
Hasret hasret büyüdüğünde mesafeler
Kendimi o yollarda bulurdum
Sonradan o yollar benim hayat yolum oldu.

Unutma beni unutamam seni
Şarkısının nağmelerinde
Yüreğimle baş edemediğim
Zamanın geçmek bilmediği
Yollar benim aşk hihayeme giden yol oldu.

2009.OSMAN ÖZTÜRK.
TAFLAN MEVSİMİ ŞİİR KİTABIMDAN...