Acundaki zerrenin kuytusunda bir âdem
Mecnuna döndü ruhum yaklaşıyorken vadem
Sustursaydın dilimi duymayacaktın madem
Keşmekeşin içinde duygular oldu talan
Sevme yüreğim sevme
aşk dediğin bir yalan
Karanlığın çehresi aydınlığı diliyor
Kâbus dolu geceler yokluğunu biliyor
Uykusuz bakışlarım düşlerimi siliyor
Solmuş yırtık fotoğraf senden bana son kalan
Sevme yüreğim sevme
aşk dediğin bir yalan
Yutkundum sensizliği dudakta tuzun kaldı
Sevda kavurdu teni serime hüzün saldı
Naçar düştü benliğim ummana yalnız daldı
İrem'deki elmayı biz değimliyiz çalan
Sevme yüreğim sevme
aşk dediğin bir yalan
Hasrete sarılarak bekler miydim baharı
Yüreğime akıp da söndürseydin bu harı
Nefis kendine zarar kandıramaz Âhar'ı
Cehennem değil yârim içime korku salan
Sevme yüreğim sevme
aşk dediğin bir yalan
Şiir:Ümit GAŞ
Fotoğraf:Ümit GAŞ
Kategoriler
