Aşk dediğin;
Kıyamet mi yoksa?
Ateşten kıyamet...
O kıyamet bende değilmi ki;
Ateşiyle yaktı her yönümü.
Kuzeyim güneyimden sıcak,
Güneşim batıdan doğar ancak.
Aşk dediğin;
Fırtına mı yoksa?
O fırtına bende değilmi ki;
Esmesiyle sildi beşduyumu.
Kokudan men etti burnumu,
Gözüm bedenimde körebe oynar,
Kulaklarım desen sesten kaçar.
Dilimde ancak acının tadı,
Tenimde ise tek his kalmadı.
O eşsiz fırtına...
Gökleri arza indirdi,
Arz da çıldırdı, arzdakilerde.
Sonra serdi üstüme karanlığı,
Ne güneşi görür oldum, ne aydınlığı,
Doğu, batı, kuzey, güney,
Göz, kulak, burun, dil,
Ne yönüm oldu.
Ne duyum.
O fırtınadan sonra,
İşte ben buyum.
Kategoriler
