sonra üşür ruhu şiirin
sis düşmüş bir şehrin sokaklarında...
azalırım
kimsesiz duraklarda.
aşk ayazı düşer tenime
titrer parmakları sessizliğin...
kurumuş dallar gibi kimsesiz
çıplak...
alaca bir uykudur
düşer kaldırımlara,
saklar ceplerine çığlıklarını çocuklar,
tılsımını yitirmiş bir
aşkölür avuçlarında bir perinin
devrilir içime caddeleri bu şehrin
kaptırıp güneşini bir buluta...
mavisiz bir sabahta
kaybolurum kimsesiz
aşk ayazı düşer tenime
üşürüm ...
ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK