Çok küçükken gece gökyüzüne bakardım
Nereye gitsem ay peşimden gelirdi
Ayın sadakatinden olsa gerek
Her gece gökyüzüne bakmak isterdim
Şimdi büyüdüm, ayın yerine seni koydum
Hem daha parlaktın,
Hem içindeki kraterleri doldurmak istiyordum.
Onca kaya parçasını süpürerek,
Senelerce
aşkın gerçekte ne olduğunu
Sana öğretmek istiyordum
Seni sevdiğim için ben çocuklaşıyordum
Sokaklarına birbirinden bağımsız kareler çizip
Seksek oynuyordum
Dengemi kaybedip
Çizgilere bastığımda üzülmüyordum
Sıra sana geçiyordu
Sonra ben seni hayranlıkla izliyordum
Çocuk yürekli bir kadının kahramanı oluyordun.
Sami Arlan..