Musalla taşında, avuçlarımda sımsıkı bir sevda yatıyor
Gövdemde ovmaz bir sızı, hep sızlayacak olan
Ölüme kadar benimle olan, mezara inen, ama baki kalan
Züleyhaca zindanlara razı bir sevda bu
Sönmeyen,kor kalan bir yürek yangını
Ateşi tutmak gibi birşey, avuçları kanatan ama acıtmayan
Yüreklere dert eken bir zakkum belki
Dipsiz kuyularda yusufca acı çekmek
Ama ümidi kaybetmemek sultan olana dek
Ateşe atılan ibrahimi çaresiz seyretmek
Ama karınca misali sulamak bu sevdayı
Pervanece bir adayıştır bu
aşka dair
Uğrunda yanmaya değermi ?düşünülmez
Kavrulur kül olunur sorgusuz sualsizce
Gözleri kör, gönülleri sağır eden bir
aşkAma aklı baştan alamayan bir sevda
Kadere razı bir gönül vurgunu
Deliliğe çılgınlığa yer yok
Çünki herzaman rahman, rahim olanın adıyla
Belki uğrunda acı cekilir gövdeler döver topragı
Belki yetim belki öksüz bir sevda
Mecnunca ferhatca bir yokoluş degil
Hamza ca musab ca bir adayiştır bu