Mutluluğun doruğundadık
Sarhoşuyduk
aşkımızın
El ele göz göze mutlu günler
Ardı sıra geldi sevinçler
Ardından gelen acılardı.
Şimdi acının dibindeyiz
Aşkımızın değil artık
Acımızın sarhoşuyuz.
Ve
aşkın rüzgarı
Darmadağın edip gitti
Birimizi sağa birimizi sola savurdu
Bu sonbaharda
aşk acısı bize vurdu
Mutlu günler kaldı geride
Acısı da sevinci de kalbimde artık
Bakerken gözlerinin içine bir zamanlar
Şimdi bakar oldum sonsuz bir karanlğa
Belki de bu yüzden
aşk: mutluluğunun doruğundan, acının dibine inebilme cesaretini gösterebilemktir....
B.Kut