Saf iyilik belli bir süre sonra kaybolur, değişiklik ve hareket ister; Aşk ise alışkanlık yaratır sonra ya iğrençleşir ya da sıradanlaşır. Nefret ise ölümsüzdür.
İnsanların gerçekten anladıkları çok kısıtlı bir alandadır: Günlük ilişkileri ve tecrübelerine, bilme fırsatları olan şeylere ve öğrenmeleri ya da çalışmaları gereken güdülere bağlanmıştır. Geriye kalanlar gösteriş ve düzenbazlıktan ibarettir.