Yerinde olsam ağlardım tüm suskunluğuma 
Bir veda ya saklanan kirli gözyaşlarıma ağlar 
Bulut bulut dökerdim hasreti eşsiz diyarlarına 
Hasret kokmayan güller dikerdim toprağına.
Yerinde olsam ağlardım 
Karanlık mazinin okunmamış sayfalarındaki 
aşkıma 
Anılarımın tozlarını çırpar, 
Sevda gemilerimle son limana sığınırdım 
Gözlerinle alıp gittiğin ışıkları yeniden yakardım. 
Yerinde olsam dönerdim 
İçimde kalan çığlıklarımı bavullara doldururdum 
Hesaplaşırdım kendimle 
Aşkı pencereden seyretmez yaşardım 
Bütün çantalarını ve bütün duygularımı yanıma alır 
Bütün kaygılarımı yırtardım 
Yerinde olsam ağlardım 
Bavullarımı eline alıp 
Kapının eşiğinden bir adım öteye geçemediğine.