ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum 
geceler hiç bitmiyor ben hiç uyumuyorum 
gecenin efkarı iniyor perde perde 
sevdanın hayali vuruyor arada bir içime 
ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum 
hani su perdelerinde mavi kus resimleri olan 
ali bakkalın hemen yanında 17 numara 
o kırgın hayatin tam ortasında 
hani duvarlarında hala yazılar olan o sokakta 
biri gurbetin ,biri ihanetin, 
biride seni böyle sevmenin hikayesi 
sevdanın cami bana bakıyor ben cama 
ve bak sen su seren cama 
pencere önünde menekşeler ,hatmiler 
bide gece sefası ,bide haytalığı adamın 
abi b ide sevdanın hayali vuruyor arada içime 
iyi oluyor diyorum bu sana iyi oluyor 
arada bir arkadaşlar geliyor laflıyoruz oradan buradan 
anlarsın ya güzel abim 
iç cebimde bir umut doğuyor 
bide nerden bulduysam resmi sevdanın 
resimde sevda inadına gülüyor 
sevdam gayri resmi bilmekteyim 
gel ki benim abim birazda üstümüzde macera güzel duruyor 
yani yakışıyor adama yakışıklı bir sevda 
hayat heybeye vurmuyor yüzümüze belasını 
hayat sokağımızda bir kehribar tesbih gibi 
dokuyor tanelerini takır takır yüzümüze 
ben sevdanın oturduğu sokakta oturuyorum 
geceler hiç bitmiyor ben hiç uyumuyorum 
ağzımda fiyakalı bir ıslık 
zulamda ağır yarası sevdanın 
ali bakkalın çırağı metin anlıyor halinden İnsanin 
metin nedir senin niyetin 
kap bakalım abine bi taze ekmek biraz zeytin 
bu aksam yine odamda efkar var 
anlarsın ya metin adamın halinden adam anlar
               
                  
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
      
                     Yorumlar
               
                 | SELENA GOOMEZ | 04 Ocak 2017 | 
| ŞİİRDE YAZIM KURALLARINA UYULMAMIŞ. NOKTALAMA İŞARETLERİ YOK.PARAGRAFLARDA BOŞLUK BIRAKILMAMIŞ.HER ŞEY YANLIŞ VE ÇOK KÖTÜ BİR ŞİİR.(NNOT:ÖĞRETMENİM VERDİĞİ İÇİN BAKMAK ZORUNDAYIM.) | 
               
               Yorum Yaz