Ustalardan Şiirler

Ölüm uçurumdan kayan bir çiçektir.
Elbette ölümü her beden görecektir
Ölüm kimilerimi işi başında
Kimilerinin de şu genç yaşında
Varıp kapısını çalacaktır.
Ne kadar kaçarsan kaç
Ölüm seni bulacaktır.
Ölümü tanımıyorsan yaşamıyorsundur
Ölüm bir yalnızlık korkusudur.
Kimileri için son çare
Kimileri içinse bir kere
Ama sonunda bulur bedeni
Giyersen o yırtılmaz kefeni
Elin kolun bağlı olacak donacaksın
Bir tabut içinde mezara konacaksın
Sonra birer birer dostlar gidecek
Ölüm korkusu o anda sona erecek
O an belki de yeniden dirileceksin
Artık ölümü sen de bileceksin
Ölüm artık değildir sonsuzluk
İnsanların asla engel olamayacağı boşluk
Giderken ölüme hissettirir kendini
Belli ki o da özlemiştir seni
Ölüm bir yok oluş değil kurtuluştur.
İnsanların asla icat edemeyeceği bir buluştur
Yaşıyorsan ki dünyada kıymetini bil
Bir kere sonsuzluğu kafandan sil
Ecel ne bir an ileri ne de geridir
Ecel ikinci hayat kapısının yeridir
Ölümü tattığında seni sevdiğimi anlayacaksın
Dost bildiklerin olmayacak yanında
O kuytu köşede boşa geçen ömre yanacaksın