Munzur suyu çağıl-çağıl akarken,
Sevda benim başım yakmış; ne bilir…
Anam kadın gözyaşını dökerken,
Ümitlerim boşa çıkmış; ne bilir…
Munzur’un üstünde sevda köprüsü,
Ser verir sevdadan geçmez doğrusu,
Ölüm değil, ayrılıktır korkusu,
Ölümüne sevda çekmiş ne bilir…
Munzur dağı görkeminin altında,
Mertlik suyu coşar, alnın çatında,
Sevda kokar tırnağında, etinde,
Can’a; yardan güzel yokmuş, ne bilir…
Bir sevmiş ki, ayrılığı tanımaz,
Aşktan yanar, nar’a; ateşe yanmaz,
Yürek volkan, ateş bile dayanmaz,
Aşk uğruna ömrün yakmış, ne bilir…
Kategoriler
