Son gün bu mekânda, musalla taşına konulurum 
Beyazlar kefenim olur, bir tabutta yer bulurum 
Kılarlar cenaze namazımı, dualarla yolcu olurum 
Sonra alırlar senden, kara toprakta son bulurum.
Sevgin alabildiğine, öyle büyük ki gönlümde 
Ölüm bile korkutamaz asla, ölsem sevginle 
Ebedi içinde yaşat beni, dünyadan silinsem de 
Ve sürdüreyim varlığımı, o kahverengi gözlerinde. 
Unutma, bol bol sevgini serp mezarıma, sula 
Açsınlar, 
aşkımın çiçekleri bir bir sonsuzluğa 
Sonra da, bir gün beni bir soran olursa sana 
Yaşatıyorum O ölmedi, kalbimde dersin onlara. 
Belki, b
aşka bir dünyaya göç etmiş olsa da yüreğim 
Hasretim sana, hiç bir an çürümez ki bedenim 
Ayrılık ne kadar acı da olsa, koparamaz bizi sevdiğim 
Söyle, sensiz Cennet'te dahi rahat edebilir miyim? 
(Hakkâri, 17 Temmuz 2003)