Ustalardan Şiirler

Bana aşktan okumayın
Midem bulanıyor üşümeye başladım
Artık hiç cazip gelmiyor bana
Bu defa heyecandan değil
Korkudan titriyorum
Vay bana neydi o günler
Aklim nerdeydi ne yapıyordum
Seviyordum sevdiğimi söyleyemiyordum
Konuşmak istiyordum dilim tutuluyordu
Yüzünü görmek için can atıyordum
Başımı yerden kaldıramıyordum
Utanıyordum mahcuptum sucum neydi
Bilmiyordum bilemiyordum
Ellerim parmaklarım terlerdi
Heyecanla korku karışıktı
Zira ne yasak aşktı
Nede tehlike vardı
Onun yüzünden çamurlu mahallesi
Sokağı dahi bir başka güzeldi
Yürüdüğü yol su aldığı çeşme
Ne kadar gözüme güzel görükürdü
Uzaktan dahi ona bakmak
Mutluluğun tah kendisiydi galiba
Onu düşündükçe hayatı
Yaşamı çok severdim
Nasıl evlerinin karşısında
Ağaç gibi dururdum
Nasıl beklerdim yolunu
Acaba biraz kapıya çıkar mı
Yüzünü görebilir miyim diye
Sesini duyabilir miyim belki
Acaba bana işaret eder mi
Çağırır mı yanına beni
Nasıl umutla beklerdim
Nasıl da geçerdi saatler
Sabah erkenden geceye kadar
Farkına dahi varmazdım
Oysa ben çok sabırsızdım
Beklemeye hiç gelmezdim
Ona dokunmaya kıyamazdım
Kendimden bile kıskanırdım
Bu benim kıskandığım
Bu benim dokunmaya kıyamadığım
El aleme çok kolay oyuncak olmuş
Vay beni vaylar beni
Anlayabildim ki değmezmiş
Gerçek aşk şimdi yok eskidenmiş

Amsterdam/18.03.2003