Aşk Şiirleri

Güneş de terk ediyor bak!
tarihin tanıklığındaki bu göçebe sevdayı
adı da yalan kavli de yalandı...

daha henüz doğmamış bir çocuğun gözlerinden
daha henüz körpe gebeyken bir ana
daha susturulmuşlukların tarihinde büyürken insan
daha daha neler neler çoğaltılır kiplerinde geçmişlerin
kendini bırakarak tozlu sayfalara...

Kifayetsiz yaşamlar, ızdırabın eşiğinde kuşatmalar
Sevgi ve nefret de kardeşleşti bu yürek arenasında
hain ve namluda bekler
kahpeliklerin namerdine bırakılmış teslimiyetler
nicedir yaşıyoruz kendimizden habersiz
Kendimizden kaçarak...

Ay'da terk ediyor bak!
dolunayında bırakarak gölgeleri
Kimseler kalmadı pişmanlıklar denizinin kenar mahallesinde
Gölgeler de gidiyor bir bir
Kimse kalmadı bak sevgi denen bu soylu yerde...