Bu yediğim vurgun
Yediğim lokma kadar helal
Üstümde paralanmış son gülüşüm
Belkide ilk kurbanı benim
Bu huysuz medcezirlerin
Yinede mağrur bir duruşum var karşında
Heybetime güç yetmez
Sığmaz ki benim
aşkım mısralara
Bir çığlığım derinden ve sessiz
Çarptıkça çarparım
Gönlünün mihenk taşına
Aşkın kırıntılarıdır artık
O sahilde kalan, yapayalnız martılara
Yozgat Gurbet Eli 10.07.2007