Aşkın bir rengi olmalı; ayrılık kan kırmızı kanarken gözlerimde.
Sevdalar ağlamamalı anlaşılmadığı kalplerde
Bir yer olmalı gönül yorgunlarının dinleneceği sessizlikte
Duy beni
aşk! Duygular ölüm orucu tutar gönlümde...
Bir çığ düşer sen yürürken saçlarından yere
Bir tufan koptu sen giderken yolcu ettiğim gülüşler yerine
Ne desem bilmem sabırsız isyanlar ufakta göründüler
Rüzgâra mı verdin anahtarını? Neden tüm kapılar gelmeni kilitler?
Cebimde suçlarım, yüreğim de ceza meleğimi taşırım
Hüznün en sevdiği çiçek, artık dağlarımda yetişecek
Geceler dizlerimde uyur, sensizlik bekler sabahı
Mülteci bir
aşkın kovamadığım yalnızlığı, senden alır arsızlığını...
Şiir çocuk