( . . . )
Şavk düşürür gözleriyle, olmayan beynimin en kuytu köşesine.
Ağır ağır kanatır, usul usul bakıp gider yaşayan cesedime.
Gece zifirinde, kangren olan yüreğime ayaz düşer.
Yorgan, döşek, sözler, gözler
Ahh o an işte, o an dünya gözümden düşer.
İlmik ilmik dolanır boynuma yaşama kaygısı.
Güneş, odamın karanlığında intihara düşer.
Uzar gider gecenin sessizliği usulca.
Sessiz sessiz gelir yerleşir zihnimin kanayan kuytusuna.
Tesbihe, çaya, sigaraya.
Ellerimden, gözlerimden, sabrımdan düşer.
Yürümek, ya da koşmak
Kaçmak belki taa fizana.
Yüreğimi bırakıp bir kaldırıma, kaçmak çok uzaklara.
Bir bakmışsın belki,
keşke,
aşkımdan düşer.
AYAZ BARAN
(06.02.2015)
Kategoriler
