Yalnızlık davetiyelerin duruyor masamda.
Kim bilir kaç defa,kaç nedenle geldin karşıma...
Gitmen için,gözlerime yabancı bakman yeterdi.
Anlamını anlardım,bakışların akardı acıma.
Ve karanlıkta bir gölgeydin sen bana.
Şimdi son nefes alışlarındayım sevdaların...
Sonuna yaklaşmak,son adımları atmak var yollarına!
Zor,zor giderken ağlamak sevdana...
Son bakışlarında kalmak yıllarca,
Bıraktığın viraneye buruk bir tebessümle veda etmek,
Kaçarcasına gitmeyi bilmekten ibaretti sende sevda.
Şimdi nefes,bakış, yürek soluk...
Şimdi hüzün,acı,
aşk kavruk..
Kaybedişleri yaşamadan geçtin karşıma.
Değer bilişler çok sonraları oldu,
Yalvarışlar,pişmanlıklar sonraları...
Aynı yolda farklı yönlere gittik hep koşarcasına.
Ve artık farklı yönlere yolculuklardayız.
Sensiz,bensiz,
aşka güvensiz...
Kategoriler
