-I-
Gecenin karanlığına sığınmışken
Sardı kara bulutlar yüreğimi,
Gül kokularının ardından
Zakkum göründü hayal meyal…
Ağladı ve inledi,
"Neden" diye…
"Neden cezalıyım ben!"
Gün ağarırken
Siyaha egemen olurken kızıl,
Uzattım ellerimi güneşe
Yanmadan mutlandım…
Aldım tüm enerjisini güneşin,
Saçtım dünyaya
Isınmadı yürekler!
-II-
Saklarmış kiri gece,
Kuytu ve izbe yerleri bile
Sessizce kolaçan etti ışık.
Zakkumun köküne aktı gözyaşı,
Sustu günah denilen yasaklar;
Cezaya inat kucak açtı yürek ,
Sevdalısının kollarına!
Elinde asasıyla kapıda bekler Yunus,
Hoşgörü diye inler durmadan Mevlâna,
Kadın, gözü yaşlı bakar adama;
Adam uzatır elini...
Tarihin içinden duyulur sesler;
Tahir mi, Zühre mi
Yalvarırlar "
aşka acıyın" diye!
13 Temmuz 2008
SERAP HOCA
Kategoriler
