.........................................................."ağlasam deli derler
...........................................................ağlamasam deli olurum"
bir an
ansızın
duruyorduk
mavi dumanlı dağlar kadar suskun
toprakta tohum
suya çöken kum
ve bebeklerin uykusu gibi gülüm
irkilirken yüreğim
karıncanın yürüyüşünü duymuyorduk
damla damla güllere yağmıyorduk
savrulmadık da alev alev küllere
sanki hiç yaşamamıştık
ağlayacak kadar küçük ve önemsizdik
......................belki çetin ve büyük
var mı ki küfesi yüreğin
.............herkesin taşıyacağı bu yük
............................ne kadar hoyük
gece
ay kalleş
vuruyorduk
kendi sevdalarımızı
kefensiz kaldı ölümüz, yüreğimiz harami
acısı yağar düşlerimize
tortusu ağıtların
tortusu ayrılıkların
tortusu öfkenin ve umutların
ve çırılçıplak karanlık
durduk kendi parıltımızda
durduk ve dinledik ki
...........sırtımızda kendi yüklerimiz
dönüyor üstümüzde ölüm kuşları gibi
..........................büyük yalnızlık
eski zaman türküleriyle direnirken
......................savrulur yüreklerimiz
af dilesek özgür olamazdık
kendimizi vuramazdık
affetsek de kendimizi
..........zaman bizi
..................asla
...............affetmiyordu
...
Şairin Sitemizdeki Diğer Şiirleri
Yorumlar
Henüz kimse tarafından yorum yapılmamış.
Yorum Yaz