AŞK VE VEDA
Bir güneşli gün anımsıyorum 
        gülüşlerinle ısınan, 
Yolların,denizin,kuşların 
        seyrini değiştiren 
Bakışlarındaki anlamdı 
aşk. 
Bir yağmurlu gün anımsıyorum 
Yüreğimdeki hüzün caddeleri sularken 
        Ruhumu dirilten 
         dilindeki türküydü 
aşk. 
Zamansız sorgusuz yol ortasında 
          Bir sigara yakışında 
Bir duman aralığındaydı 
     davetsizdi,
      ş
aşkındı,
      imkansızdı 
Allak- bulaktı, toz dumandı yüreğim 
     korkusuzdu,
     şefkatliydi 
Bir çocuk ruhundaydı 
aşk. 
Uzak yerlerden gelen bir esinti 
Bir rüzgardı ayrılığın habercisi 
        cevapsız bir soru, 
        karşılıksız bir duyguydu veda 
Ben miydim istediğin 
sana sunduklarım mı 
Yüreğim ve boğazım doluyken 
        konuşamamaktı ayrılık 
Akan gözyaşım çaresizliğimdi 
Uzanan ellerim boşlukta 
       korkak
       duygusuz ve sakin 
Bakışlarındaydı veda 
Ruhum bağbozumu yaşarken 
       oradaydı veda 
gözlerim görmesi gerekeni gördü 
       işte bu kadardı ayrılık 
      emeksiz uğraşsız 
       sessiz gidişindi veda 
Aşkın ve ayrılığın zamanı olmazmış derler ya 
En büyük ceza unutmaktır derler ya 
Seni kendimi mahkum edebilirim 
         sonsuzluklara belki 
Ya beynime çaktığım bakışlarını 
Nasıl yok edebilirim gülüşünü 
Ya nasıl nefes alırım 
Yürek kuşlarımı yeniden 
Nasıl mahkum ederim 
Zamansızdı 
aşk zamansızdı veda 
     hazırlıksız 
     konuşulmamış 
     öyle aniden, 
     birdenbire öyle,
zordu yaşananlar zordu ayrılık 
derinden gelen can acısıydı 
Ama bitmeli işte.. 
Aşk bile hak edene verilmeli derler ya 
                                             işte öyle..