Bir şiir yazmalıyım sana bu gece,
Yazmalıyım, yazmasam cinnet vuracak beynime.
Ormanların kuytusunda yankılanan bir çağlayan gibi
Çağıl çağıl olmalı şiirim.
Yatağına sığmayan bir ırmak gibi taşmalı gönlümden.
Kelâmı nihan etmeden
Apaçık anlatmalıyım.
En güzeli bu olmalı
aşk üzerine yazılmışların.
Bebek rüyalarından sebeplenen
Tebessümler gibi yüzümden okunmalı.
Yazmalıyım sana, sabahı edemediğimi,
Gündüzleri biriktirip gözlerimde güzelliğini
Sensizlik nöbetinde geceleri, ilaç eylediğimi..
Sevgili,
Bir şiir yazmalıyım sana bu gece,
Yazmalıyım, yazmasam dehlizler içinde kaybolacağım.
Sözcüklere tutundum, tozlu ışıklar altında.
Her şey şiir, her şey sen bir parça...
Yazmalıyım;
Kokunu getiren rüzgârı...
Ay ışığını,
Tren sesinde ağlaşan vuslat ile firakı...
Yazmalıyım;
"Avuçlarımda bıraktığın sıcaklığı" anarak
"Nerdesin, nerde acep, gamla bıraktın da beni" diyen şarkıyı...
Sevgili,
Bir şiir yazmalıyım sana bu gece,
Yazmalıyım, yazmasam öleceğim çünkü.
Seni düşünmek oldu soluğum...
Suyum, aşım; ocağımda kesme taşım...
Başımda bir sayrıl nöbet tutarsa bir gün; dinle, bak
Bir dağ yolcusunun bir şala bürünüşü gibi seni yazmak.
Sevgili..
Aldanma bütün bunlara,
Ne vakit seni yazacak olsam,
Anlatamıyorum hiçbirini.
Değil mi ki sükût en güzel şiir
Ondaki mânâyı hangi söz anlatabilir...