Mihrinisa;
Bazen gözlerin şafak vakti
Umut vadediyor dilsizlere
Bazense kızılca kıyamet
Kahrediyor yetim sevdaları
Mihrinisa;
Yaklaştıkça daha da uzaksın
Ulaşılmaz bir mezildesin
Yollarını diken bürümüş
Açmazmısın kapılarını hiç sevdalı dilsizlere
Mihrinisa;
Sen bir kızıl elma ben uğrunda bir sefil
Yolundan döndüğüm çoktur
Lakin faydasızdır bu vazgeçişlerim
Aşk pınarını içtim gözlerinde
Mihrinisa;
Elimi ayağımı bağladı
Dudaklarıma mühür vurdu bu sevda çemberi
İster derin dehlizlere at göm beni
İster oradan oraya sür kapına köle et beni
Mihrinisa;
Ufukta gözüken doruğu karılı mor dağlar gibisin
Uzaktan da uzaksın
Göründüğünden de yücesin mabedimde
Yamacında mekan kurdurmazmısın bu sevdalı dilsize
Rahmi HATIL