Aşk diye birşey varsa eğer ,
Benden çok uzaktaydı...
Bu yola baş koyarken tek kişiydim, sahipsizdi yüreğim .
Yıllar yıllı ardım kendimi umutlar ülkesinde, bilinmeyenlerin yüreğinde.
Göçüp giderdi gözyaşlarim kırlangıçların kanatlarında.
Bilemezdim titrek bakışlarınin arasında vurulacağını.
Artık benden çok uzaktaydı can evinden yaralı....
Ben tek kişiydim seni sevdiğimde .
Alti senemi vermiştim uğruna koskoca altı sene .
Belki hilalini özlerken tükenmişti .
Belki o nadir tebessümlerin okşarken bedenimi .
Usul usul tüketmişti...
Bu kahpe dünyaya meydan okuyan bedenim çok ayrılık görmüştü belliki,
Bir nefes sıhat ayrılığımızı söyler,vedani gördüğü gün ki gibi.
Ve Sonunda yığılır yere yüreğim ,
Sonkez bakışların okşar bedenimi..
En nihayetinde Fırtınayla gidersin ,
Geride bıraktığn yalnızlık buram buram kokar SENİ..
Musa OFLAZ
Yazarın Notu:nacizane bana ait bir şiirdir.. tatlı bır telaş ile sizlere paylaştğımı saygılarla arz ederim ... hatalar olmuş olabilir maruz gorun....