Ağlamayacağım
gözlerimde biriktirdim seni
...fakat silmeyeceğim
bir gün geleceksin
avuçlarına döküleceğim
körkütük diz çökeceğim o gün
mabedim gibi
ellerimde yüzün
belki onlarca bahar solup gidecek
kış yazı
yaz kışı gömecek
kovalarken mevsimler yılları
bir ömür tükenecek
_lâkin umut hiç bitmeyecek_
peki
neydi umut
değil miydi sabırla helva etmek koruğu
seni sevmek
ve beklemekti seni
ateşi gül etmek peygamberce
yaşatmak bıçağın keskin ağzında birini
e v e t
olamazdık onlar gibi
biz çölleri de bilmedik ki
a m a
...uzağı yakın etmekti umut
her gece eline alıp o kalbi heyecanla
sessiz ve sakin okşamaktı seni umut
işte bu yüzden
toprağı delen çiçeklerdeyim
ayaz vuruyor olsa da inceden
...üşütse de yokluğun
başımda dolaşıyor kelebekler
b i r d e l i p e r v a n e y i m ben
biliyorum ordasın
sesinse ağlayan martı çığlığında
son içtiğimiz çayın bardağında
kuytu bir kahvenin
kırmızı tahta taburesinde
(hani çok sevmiştim rengini)
öpmeden gittiğin hani
dudağını özlediğim o yerde
bir güzelleştim ki sorma
meğer ne güzelmiş
aşk sensiz de
özlemek güzelmiş ha
...güzelmiş beklemek de
N e. M
Kategoriler
