biliyordu gözlerinde
ölümden b
aşka bir hüzün dolanıyordu
hiç yaşanmamış zamanlar vardı elllerinde
dalıyor... gülüyordu...
yaşanmamış zamanlar ne diye
her gün böyleydi her akşam bu kayada
gelip gidenlerdendi öyle biri;
sevmezdi karanlığı ay olmazsa
gelmeyecek bilirdi meddi-ceziri
şarkı söylendi "adanın yeşil çamları"
çoştu ; ud,keman ve çümbüş sesi
titredi kuytusunda en kuytusunda durdu şehri-istanbulun
mızrabı ucunda takılan
aşkın es'i
böyleydi böyle karanlık böyle ak
her dilde b
aşka edayla söylendi
zaman ,mekan şekille bezendi
yalnız bir kere tek yüreğe girdi
aşkbir kere kaldı yalnız.
Kategoriler
