göz çukurlarına gömüldü
aşksen henüz uyanmamışken
ben adını fısıldadım gökyüzüne...
hayallerde yürüdüğümüz sonsuz yollar
ve mesafeler değil beni senden alan
avuç içlerinden kaç kez düşmüşlüğüm var...
kirpiklerinden tutundum geceye
başucundaki kokuna sindi tenim
sana sözlerim kadar ağırdır nefretimle titremelerim...
saçlarındaki yalnızlıkta dolaşıyor ellerim
her dokunuşumda süzülüyor gözlerindeki yıldızlar
benimse
aşka yandığım günlerim ağlar...
dudak kenarlarımda birikti öfkelerim
kıyılarımda can çekişiyor kalbine vurduğum dalgalar
pembe düşlerimi kimsesizliğim boğar...
içimden küllerimi savurur yangın gibi gülüşlerin
sitemlerin her an rüzgar olur keser nefesimi
bilmeden içimden sana ne çok biriktiğimi...
E.G
Kategoriler
