durdu sessizce dolaştı yavaşça derinliklerde indi en çıkmaza aşk yakalamıştı elinden kolundan bırakır mı hiç artık elini düşündü sonra kollarını düşündükçe daha da kaptırdı aşka tüm gövdesini kendisine ait bi şey hissetmiyordu kocaman bi karanlık içinde yalnız çaresiz kalmıştı artık bu karanlık sonsuzluk kokuyordu didindikçe daha da hapsoluyordu bu karanlık bu bilinmez kuyunun dibinde...