Ustalardan Şiirler

Ölüm kokar yine gecenin karanlığı
Vurur dağların üzerine safça
Gecenin siyahı ve yıldızların hırıltısı
Dimdik ayaktadır hiç aşağılanmaz, üzülmez,
Sessiz ölür dağlar... Ağlamaklı ve üzgün.
Böyle olur dağların gözyaşları sinsice !
Sonbaharın sarımsı akşamında
Kötü bir özlem, acı bir hasret
Ve kahpe bir isyan başkaldırır kaderine
Sonra geceye kaçar her dem
Bulutlar siyahlaşır gök yarılır ortadan
Yalnızdır yine o kahverengi gözlü,kara yürekli
Seçer insanları tek tek.
Sonra tersine döner feleğin çarkı
Soığuk bir rüzgar eser kalbinin güneyinden
Ve doğuya doğru yön değiştirir karamsarca
Dağlarla ufuk çizgisi arasında
Sıkışır kalır mavi bir hüzün,
Böyle olur şairin gözyaşları
Biraz umut,
Biraz da ölüm...