Diyordum ki kendime:
Bir gün,öfkeyle kıyıya vuran bu dalgalar sakinleşecek
Bu fırtına geçecek,elbet geçecek
Kuşlar bu sefer bizim için söyleyecek o eşsiz sarkılarını
Güneş bizim için doğacak
Yağmur bizim için anlatacak
aşkı
Öyle ya bizimkisi bitmez
aşkÖyle ya biz ayrılmazdık
Aşk kenetlemişti kalbimizi,zincirlemişti
Dibi görünmeyen bir kuyuya atmıştı,gelmeyeceklerdi
Biz b
aşkaları gibi olmayacaktık...
Aşk acı verir derlerdi
Ayrılığın soğuk yüzünü görenler demişti
Söylemişlerdi;acı verir ama hissetmezsin sevdiğinleyken
Hissetmezsin zehrin damarlarına işlediğini
Anlayamazsın ne olduğunu, bilemezsin
aşkın diğer yüzünü
Göremezsin içindeki hırçınlığı
Ama;duymak istemediğin ayrılık sözleri kulaklarında çınlarken
Aşkın attığı ok yavaş yavaş çıkar senden
Nasıl yavaş yavaş bağımlı yaptıysa seni
İşte öyle,aynı öyle arkasına bakmadan çekip gider
aşkBilmezki yaralanan sevdalı;bu sefer de
aşk tutsak etmiştir onu
İstesede gidemez...