Kaç bahar öptüm, yanaklarından?
Kaç gemi yaktım, göz ucu limanlarından!?
Adını, şimdi bile hatırlayamadığım, kaç şiir, roman yazdım dudaklarına ?
Sayısını bile unuttuğum;
Kaç adam öldürdüm, avuçlarında bensiz!?
Kaç gece ağladım, kirpiklerimde asılı, sensiz?
Söyle,
Ölümü dahi, göze alıp,
Ötesine geçtiğim! Êy
aşk'ın, lâl dil-i;
-Yaşarken sen-
Sana uykusuz, yorgun, ama inatla.
Sevmeyeceğini, canlı tenine, sarmayacağını bile bile
Kaç sabah, mezarımdan kalkıpta geldim (diye başlar, bitirir, hikayesini yazar)! Der şair...
Söyle, êy sevgili;
Ne vakit, ruhumu, ve kalbimi
Cehenneminden çıkarıp, vereceksin sahibine?
19 Nisan 2011 Salı
Adnan Bilgiç