Vakit sensizliği hiç çalmıyor
Yokluğuna dair tüm zamanları kurşuna diziyor adınla başlayan saniyeler
Ya gözlerime inen perdede rüya
Ya kirpiklerime değen günle açılırım sana
Aynaya her baktığımda dudaklarıma aynı muzip gülümseme ilişir
Aklımda sen
Yaşanmış ne varsa anlamsızlaşır
Manadan soyutlanır ruhum teninde
Solumdaki paslı demir erir
Senli dualar zincirlenir her hücreme göklere isminle mühürlenirim
Sözler kemirir suskunluklar
Kafesteki maden kuşun
Dilinde donmuş ezgileri konar
Yeşilin bitmeyen korusunda masal sevdaları sarkan dallarına
Akşamlar sana susamış yanlarımla alırken beni koynuna
Ay ruhuma damlar içinde sen
Vakitli vakitsiz çalarım kapını aklındaki anda nöbet tutar gözlerim bilmezsin
Kar tanesinde sakladığım kor bakışlı sevdiğim
Bil ki
Korkutmaz beni
Ne Yalnızlığın ihtişamlı karanlığında düşen takvimlerdeki zamandan kırıntılar
Ne ecelin dudaklarımda vuslat türküsü besteleyen sesi
Yokluğunla kefenlenmedikçe
Yüreğimdeki umudun tutkunun
aşkın soluğunun gölgesi